Afiyet olsun.
Evlerde de yapılır.
Bahçeye kadın lokmacı gelir lokma döker,
evin genc kızları kız çocukları komşulara dağıtır.
Helva da dağıtırız. Irmik Helvasi
Hem hayir olarak yapılırdı, hem de biz küçükken
bir hafta süren düğünlerdeki yemeklerin olmazsa olmaz tatlısı
irmik helvasıydı.
Hatta, pilav kaynana dır denir,zira sıra pilava geldiginde insanlar doymuş olduğundan
pilav biraz iştahsiz yenirdi. Ama helva damattır derler; konuklar
bir tatlı olan helvayı severek yerler.
Ilk kandil olan, Regaip kandilinde (annem ona Namaz kandili ,
Persembe gunune rastlardiğı için o perşembeye de namaz persembesi derdi.
mutlaka, kunarli irmik helvasi yapar (karardi) dagitirdik.
Bir de annem her kandilde ya da baslayan arabi ayda ( Ramazan gibi)
buyuklerini ziyarete giderdi.
Bu Berat kandilinde annemin teyzesinin torunu ile teyzesini
ziyaretini konustuk. Son gelisini hatirladi , dizlerindeki kireclenmeden
cok zor yuruyormus, bu son ziyareti olmus.
Bir de zeytinlikten, bagdan , bahceden,
ciftlikten gelen, ayni zamanda evdeki
ağaçlarda yetisen ürün de dagitilir paylasilirdi.
Tasarruflu yasamak esasti, israftan fazla harcamadan uzak durulurdu,
paylasmak, dagitmak ve yardim etmekten kacinilmaz
bunlar memnuniyetle yapilirdi.
Yardimlar gizli olurdu, bazen o yardim sever insan vefat ettikten sonra,
bir komsu kizi abla; savas benzeri kitlik zamanindan soz eder,
"..... Teyzecim, ya da ....... Bey amcam, filanca dar zamanda
cuvalla unu, ... i, gizlice gonderirdi de kimsenin haberi olmazdi"
diye anilarinda o insani hayirla yad ederlerdi.
Ne guzel gunlerdi.
Tesekkurler
Semra
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder